En plots gebeurde het weer, voor de Nederlandse renners en rensters viel het eindelijk weer eens op zijn plek.
Eerste al de ploegentijdrit, tegenwoordig voor merkenteams(zeg maar de normale ploegen), in plaats van landenteams. Mooi visitekaartje voor de sponsors. Team Sunweb had er maar eens werk van gemaakt, zowel de mannen als de vrouwen van dit team winnen, in beide teams een flinke Nederlandse inbreng, bij zowel de coureurs als in de ploegleiding. Team Sunweb was in een vorige leven(lees andere sponsor) gewoon Nederlands, de hele entourage wordt nu onder Duitse vlag bestierd.
De dinsdag was legendarisch te noemen, Annemiek van Vleuten was ontketend, puur op karakter, knokkend voor elke meter, pakte ze de wereldtitel voor de neus weg van die andere excellente Nederlandse, Anna van der Breggen. Het scenario van Rio nog in het achterhoofd. Van Vleuten opgevouwen over een stoeprand en af door de zijdeur naar het ziekenhuis, van der Breggen die professioneel de gouden plak binnen hengelt. Nu, op de eerste volgende mondiale afspraak, zijn de rollen omgedraaid.
De woensdag zal de geschiedenis in gaan als de Woensdag van Tom. Tom had weer eens zijn zinnen gezet op een bepaald evenement. Hij kan als geen ander focussen op een bepaalde wedstrijd, een bepaalde datum dat alles moet kloppen, alle trainingsarbeid wordt dan omgezet in resultaat. De individuele tijdrit(hij zat ook in de Sunweb ploeg van de ploegentijdrit) was het doel. De concurrentie was gewaarschuwd.
Tom pleegt op de dagen die hij zelf verkiest ongenaakbaar te zijn en te winnen zoals hij dat op dat moment wenst. Maar deze Woensdag van Tom is zelfs ongenaakbaar een superlatief wat de lading niet dekt.
Tom geeft aan dat hij zichzelf heeft verbaasd. Hij zegt in een interview dat hij op zijn powermetertje waardes zag die hij zelf ook nog niet had gezien. Hij verpulverd de concurrentie. Eerst kwam Tom, toen zijn schaduw, toen heel veel licht, daarna de volgende in het klassement, ook niet bepaald een strijkijzer.
Tom, je was super, in de meest simpele betekenis van het woord. Nu toch maar de Tour, vind je niet?
De zaterdag zijn de vrouwen weer aan bod. Het Nederlandse team is met voorsprong de sterkste en zwaar favoriet. Niet raar als je aan de start komt met van Vleuten, van der Breggen en Vos, onze recordhoudster wereldtitels. Niemand die kon bevroeden dat een andere Nederlandse kanjer op indrukwekkende wijze met het Goud aan de haal zou gaan. Chantal Blaak, powerwoman, met "goede benen" tijdens de koers, zelfs een val kon haar niet deren. Ze springt, krijgt mensen mee, wordt teruggehaald, bijgehaald, op kop gezet voor de andere vedettes, weet aan te pikken als er door de favorietes gas gegeven wordt, tenslotte is haar laatste demarrage de gouden. Van Vleuten en van der Breggen in de rol van knecht, alles counterend wat het ook maar in het hoofd haalt achter Blaak aan te gaan. Super rit, tactisch sterk en een terechte winnaar, ze was de sterkste!
Helaas op de zondag alles goed gedaan maar met lege handen. Sagan is Mister Regenboogtrui. Het tricot behoort hem voor het derde jaar op rij toe, na een slim en professioneel gereden rit. Nicky Terpstra gaf aan op de radio dat alles goed was gegaan, volgens het scenario dat van te voren was bedacht. Alles goed gedaan, maar geen resultaat..............
Ok, dan de focus van Tom er maar op volgend jaar!
Eerste al de ploegentijdrit, tegenwoordig voor merkenteams(zeg maar de normale ploegen), in plaats van landenteams. Mooi visitekaartje voor de sponsors. Team Sunweb had er maar eens werk van gemaakt, zowel de mannen als de vrouwen van dit team winnen, in beide teams een flinke Nederlandse inbreng, bij zowel de coureurs als in de ploegleiding. Team Sunweb was in een vorige leven(lees andere sponsor) gewoon Nederlands, de hele entourage wordt nu onder Duitse vlag bestierd.
De dinsdag was legendarisch te noemen, Annemiek van Vleuten was ontketend, puur op karakter, knokkend voor elke meter, pakte ze de wereldtitel voor de neus weg van die andere excellente Nederlandse, Anna van der Breggen. Het scenario van Rio nog in het achterhoofd. Van Vleuten opgevouwen over een stoeprand en af door de zijdeur naar het ziekenhuis, van der Breggen die professioneel de gouden plak binnen hengelt. Nu, op de eerste volgende mondiale afspraak, zijn de rollen omgedraaid.
De woensdag zal de geschiedenis in gaan als de Woensdag van Tom. Tom had weer eens zijn zinnen gezet op een bepaald evenement. Hij kan als geen ander focussen op een bepaalde wedstrijd, een bepaalde datum dat alles moet kloppen, alle trainingsarbeid wordt dan omgezet in resultaat. De individuele tijdrit(hij zat ook in de Sunweb ploeg van de ploegentijdrit) was het doel. De concurrentie was gewaarschuwd.
Tom pleegt op de dagen die hij zelf verkiest ongenaakbaar te zijn en te winnen zoals hij dat op dat moment wenst. Maar deze Woensdag van Tom is zelfs ongenaakbaar een superlatief wat de lading niet dekt.
Tom geeft aan dat hij zichzelf heeft verbaasd. Hij zegt in een interview dat hij op zijn powermetertje waardes zag die hij zelf ook nog niet had gezien. Hij verpulverd de concurrentie. Eerst kwam Tom, toen zijn schaduw, toen heel veel licht, daarna de volgende in het klassement, ook niet bepaald een strijkijzer.
Tom, je was super, in de meest simpele betekenis van het woord. Nu toch maar de Tour, vind je niet?
De zaterdag zijn de vrouwen weer aan bod. Het Nederlandse team is met voorsprong de sterkste en zwaar favoriet. Niet raar als je aan de start komt met van Vleuten, van der Breggen en Vos, onze recordhoudster wereldtitels. Niemand die kon bevroeden dat een andere Nederlandse kanjer op indrukwekkende wijze met het Goud aan de haal zou gaan. Chantal Blaak, powerwoman, met "goede benen" tijdens de koers, zelfs een val kon haar niet deren. Ze springt, krijgt mensen mee, wordt teruggehaald, bijgehaald, op kop gezet voor de andere vedettes, weet aan te pikken als er door de favorietes gas gegeven wordt, tenslotte is haar laatste demarrage de gouden. Van Vleuten en van der Breggen in de rol van knecht, alles counterend wat het ook maar in het hoofd haalt achter Blaak aan te gaan. Super rit, tactisch sterk en een terechte winnaar, ze was de sterkste!
Helaas op de zondag alles goed gedaan maar met lege handen. Sagan is Mister Regenboogtrui. Het tricot behoort hem voor het derde jaar op rij toe, na een slim en professioneel gereden rit. Nicky Terpstra gaf aan op de radio dat alles goed was gegaan, volgens het scenario dat van te voren was bedacht. Alles goed gedaan, maar geen resultaat..............
Ok, dan de focus van Tom er maar op volgend jaar!
Reacties
Een reactie posten