Boos

Vanmiddag zag ik een reclame voorbij komen voor een luiermerk. Dit merk had maar weer eens een nieuwe slogan, waar ik met de bek open naar zat te kijken. Terwijl een kleintje klaarblijkelijk uit bed kwam, zag je het stumper naar de luier kijken en de overvoice klonk vol enthousiasme: "Waar is de plas nou?"
Even dacht ik dat we nu het randje van de ethiek die we in de westerse wereld hanteren hebben bereikt. Het zit me toch al dwars, de zin, maar vooral de onzin, die de reclame boodschappen over ons uitstorten. Domme schapen zijn we, we hoeven alleen maar achter de adverteerders aan te lopen, dan komt het allemaal goed. Tenminste voor hun stukje van de wereld, dat stukje waar hun produkt schijnbaar het hoogst haalbare is. Marketing, kunst van het verkopen van gebakken lucht. 
Door heel Europa zwerven mensen, op zoek naar een plek waar ze fatsoenlijk kunnen leven, een plek waar iets van menselijkheid blijkt. Geen onderdak betekend een tentenkamp of iets anders mensonwaardig. 
In het Midden-Oosten schieten ze elkaar aan flarden, denken een stel fanaten dat ze hun eigen wereld opnieuw uit kunnen vinden. Of willen ze terug naar iets wat een gepasseerd station is. In de geschiedenis boeken heet dat de Middeleeuwen, ook geen plezierige tijd overigens. In Damascus liggen wijken in puin, maar in de wijk ernaast wordt er gefeest en geleefd of er niets aan de hand is. Inslaande mortieren even verder op? Oh ja, da's de oorlog van de buren, niet van ons.
Ondertussen hebben de marketingmensen het zover voor elkaar dat ook de man druk bezig is met het uiterlijk. Als je veertig bent hoor je nog gewoon een sixpack te hebben, met een volle bos haar, volledig op kleur. Rimpels in het gezicht zijn uit den boze, de laatste vetrol op de buik wordt even weg gevroren. Daar hoort uiteraard de laatste mode, een personal trainer en een dieet van superfood bij. Goed bezig zou ik zo zeggen. Leven in je eigen droomkasteel. Werd alleen niet bij uitgelegd hoe je dat allemaal moet doen, werken, sporten, winkelen voor de juiste lifestyle, passend huis en dan moet er ook nog even gefeest worden in het weekend. Niet even een paar uurtjes, nee, je gaat gewoon vierentwintig uur door, al dan niet gesteund door een pilletje. Gewoon tijd voor jezelf, bijtanken, eens zien waar je staat in het leven en waar je naar toe wilt? Niet zelf over nadenken, kan je gewoon online op inschrijven, krijg je een mooie app waarin de volgende move voor je wordt uitgedacht.
Gewoon wegzappen, als je al tijd hebt om het te zien, als er weer een paar duizend van de Middellandse Zee worden afgeplukt. Je mocht eens met de werkelijkheid worden geconfronteerd. Zuid-Soedan, Haïti, wat was daar ook weer mee? Geen idee, was bezig met het nieuwste dieet, je kan het zo bij elkaar shoppen bij de healthsupport store! 
Dansen op de vulkaan, De Dijk zong het al, lang geleden.
Maar waar is de plas nou? De vraag houd me de hele middag al bezig. Het antwoord kan toch niet zo eenvoudig zijn? Zo voor de hand liggend? Gewoon in de luier misschien!