Herfst

Half oktober, vrijdagmiddag, uurtje of half één. Het voelt kil, maar toch niet zo, de wolken dik, je kan de regen grijpen. Dikke wind, het is herfst.

Middagwandeling, even een half uurtje buiten, frisse lucht, de kop even leeg. Breekpunt van de dag, dikke wind, het is herfst.

Een hoek om, windvlaag, dorre bladeren dwarrelen om me heen. Het geritsel van droge bladeren over de klinkers van de straat. Vertrouwd geluid, dikke wind, het is herfst.

Honden rennen achter een balletje aan. Ze glijden onderuit over het natte gras, hun baasje de kraag omhoog in een warme jas. Dikke wind, het is herfst.

Een meisje rent voorbij, de jas half dicht, onderweg naar de school, even verderop. Haar blik zegt opschieten, half rennend, half spelend. Dikke wind, het is herfst.

De eksters met hun staalblauwe gloed op het zwarte vleugeldek, gracieus bewegend. Allemaal wel iets in de bek, werkend aan het wintervet. Het voelt wat kil, dikke wind, het is herfst.

De laatste passen, regen striemt plots in het gezicht, snel naar binnen. De warmte van de kachel, mis het nu al, de dikke wind, het is herfst.