Te

Ik las de term in een artikel op één van de nieuwssites op het internet. 
Er schijnen nog al wat mensen last te hebben van vleesschaamte. Ik had deze nog nooit gehoord. Wel klimaatschaamte of het hieruit voortkomende vliegschaamte.
Het tijdsbeeld waarin we leven wordt hierin mooi uitgebeeld. Het zijn vooral de mensen van de jongere generaties die hier "last" van schijnen te hebben.
Erover nadenkend valt het wel op dat er in de media veel aandacht is voor alle slechte kanten van het consumeren van vlees. 
Dierenwelzijn, klimaat en nu vooral even stikstof, mooie termen die aardig op het gemoed werken. Emotie dus. Hetzelfde geldt voor klimaatschaamte of vliegschaamte. Er lopen dus mensen letterlijk maar vooral figuurlijk vingerwijzend door het leven, er op wijzend dat je allerlei verkeerde dingen doet. Klopt allemaal, maar ik zou dan ook wel graag willen weten waarmee die persoon zich verplaatst. Elektrische auto? Hoeveel paneeltjes liggen er dan te blinken op het dak? Al over nagedacht hoe de batterij van dat elektrische wonder ooit moet worden gerecycled? Geen paneeltjes, rijdt die auto volgens mij gewoon op steenkool, want geladen met de stroom die zomaar door de muur naar binnenkomt, via de meter van de zogenaamd groene energieverkopers. De hoeveelheid stroom die wij met zijn alle gebruiken via zo'n groen energie bedrijf kan met de huidige capaciteit niet eens worden opgewekt........
Ik werk zelf voor een pluimveeverwerker. Eens in de zoveel tijd komt er een groepje mensen protesteren tegen dierenwelzijn voor de poorten van ons bedrijf. Ik snap dat best, je mag een mening ergens over hebben en die ook op een verantwoorde manier ventileren. De mensen die aan de hekken staan gedragen zich netjes en staan de bedrijfsvoering niet in de weg. 
Opvallend was dat er een paar mensen uit Japan over waren, zij deden mee aan de actie, omdat ook zij hun steentje wilden bijdragen aan het goede werk dat dit internationale gezelschap doet. Aandacht vragen voor dierenleed. Aan de borden te zien die de demonstranten ophouden als er een vrachtauto vol kuikens het bedrijf op rijdt, is men ook nogal bezorgd over het milieu. Terecht, er zijn zaken gaande die niet kunnen.
De mensen uit Japan waren interessant, zoveel inzet voor de goede zaak. Zij deden dit vaker, konden zich dat financieel ook veroorloven werd verteld, zo nu en dan een tripje naar Europa om de goede zaak te steunen. In Japan leeft dit verhaal niet zo. Toen ik ze na een tijdje vroeg hoe het toch met hun CO2 footprint was werden ze wat stil.
Ik ontken niet dat er iets anders moet, ieder met gezond verstand weet dat we zo niet verder kunnen. Alles waar te voor staat is niet goed, maar om mensen daar nu een schuldgevoel over aan te praten? Ook dat is een te, teveel op de emotie ingewerkt. Gevolg daarvan zijn die mensen uit Japan, zomaar weer een te.

Reacties