Het resulteerde in een dagelijkse retour over de Afsluitdijk. Mensen vragen me vaak of ik dat niet vervelend vind. Je moet zo ver, elke dag weer. Mijn werk is in Hoorn, ik woon tegenwoordig in Engelum, rij een uurtje, als het rustig is 57 minuten. Forensen die vanuit Hoorn naar Amsterdam gaan zijn langer bezig, hoewel de afstand de helft is. Elke dag file, daar wordt je niet gelukkig van.
Ik ben een kind van het IJsselmeer, geboren in Enkhuizen, daarna jaren in Hoorn, altijd weer wordt je er door aangetrokken, het water, het weidse uitzicht, de horizon, de wisselende kleuren van het water en de lucht. Je kent zijn gevaren, je kent de schoonheden, je kent vooral zijn geur. Niets specifieker dan de geur van het IJsselmeer.
Speciale herinneringen aan de Afsluitdijk heb ik niet. Anekdotes genoeg, over gekke fietsers, wandelaars op de vluchtstrook, ongelukken, pechgevallen, de vervelende sluizen op vrijdagmiddag, toeristen op de brug bij het Monument. Bijna onbegaanbaar door sneeuw of ijzel. Hevige regen, bloedheet, storm, waarbij het schuim van de golven van de Waddenzee over de dijk slaat en op je ramen blijft plakken. Bijzondere schepen die de sluizen passeren, visserlui langs de dijk, ondertussen ken je de kotters uit je hoofd. Tijdens stormen heeft het altijd iets aparts.
Ik lees en hoor over de plannen met de dijk, mijn dijk. Ik heb zo mijn bedenkingen. Een opknapbeurt, zeker, alles is gedateerd. Ik zie ook de drommen toeristen bij het Monument. Er kan best iets aan verdiend worden. Energie winning, natuurbescherming, allemaal prima en ook broodnodig.
Weet U hoeveel soorten vogels er voorkomen langs de Afsluitdijk? Weet U van de nijlganzen, de grauwe ganzen? Ik zag deze week nog een koppel brandganzen. Weet U van de verschillende soorten eenden, de reigers, ik zag er ook al eens een zilverreiger. De meeuwen, alle bekende soorten zie je er, de aalscholvers in grote groepen, v-vormen, soms vlak langs de dijk, je kan de uitdrukking op hun kop zien. Er broeden holenduiven, in het bosje bij de sluis bij Den Oever, bij de bunkers. De roofvogels, torenvalkjes jagen er, er huist ook een sperwer, heb haar al een paar keer gespot. Scholeksters, kieviten, nog veel meer waadvogels. Zwermen spreeuwen, zwaluwen en de onvermijdelijke huismus, allemaal weten ze te overleven langs de dijk. Muizen, ratten, konijnen, ik zag ooit een dode vos aan de kop van de dijk bij Zurich op de weg liggen, aangereden. Ze zullen zich er ook wel wagen.
Die meneer die elke dag bij Kornwerderzand zijn auto parkeert en zijn vijf Duitse Staanders uitlaat op de dijk, de duivenmelkers die hun duiven "lappen" bij Breezanddijk. De kippen, eenden en duiven bij de loods bij het werkhaventje. Die mensen die al jaren op de camping staan met niets erbij, behalve het mooiste stukje Nederland.
De ontwikkelaars zullen er wel het beste mee voor hebben. Ik hou van mijn dijk zoals hij is, of is het een zij? Doorgaansweg, functioneel, beschermer van alles wat er achter ligt, maar als je op let zo ontzettend mooi. Maak er wat van, maar laat hem in zijn waarde.
Reacties
Een reactie posten